رفتن به بالا

اخبار سینما، تئاتر و تلویزیون

تعداد اخبار امروز : 18 خبر


  • دوشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • الإثنين ۲۷ شوال ۱۴۴۵
  • 2024 Monday 6 May

یادداشت ها | سینما خانه | پایگاه خبری سینما، تئاتر و تلویزیون - Part 6

شوکت و شجاعت ژاله صامتی در «سرهنگ ثریا»

ژاله صامتی حالا و پس از سالیان طولانی و حضور بر صحنه تئاتر و چندین تجربه تصویری در نقش های مکمل بالاخره در سینما نیز درقامت نقش اول زن خود را تثبیت می کند. بازی او در سرهنگ ثریا مجموعه ای است از تمام آنچه که مخاطب از یک کاراکتر قابل دیده شدن می خواهد. […]


(۱۹) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

کت چرمی با فیلمنامه ای متوسط به روایت مسائلی تکراری چون رضایت گرفتن از خانواده مقتول تا پای چوبه دار، اعتیاد و کودکان آسیب دیده می پردازد. یک کارمند بهزیستی که خارج از حیطه وظایف و به دنبال انگیزه های شخصی و انسان دوستانه پرونده ای را دنبال می کند و در جهت نجات شخصیت […]


(۱۳) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»

بدون اینکه گلوله ای شلیک شود یا فردی با سیانور خودکشی نماید «سرهنگ سریا» با روایتی مادرانه چهره هولناک مجاهدین خلق را به تصویر می کشد، آنجا که ذهن ها را چنان مسخر خود کرده اند که فرزند مادر را از خود می راند و برادر به صورت برادرش سنگ پرانی می کند و به […]


جشنواره فیلم فجر و موقعیت دوگانه 

در هیچ دوره ای حتی در سال های نخستین برگزاری، جشنواره فیلم فجر در چنین موقعیت دوگانه ای از حیث موافق و مخالف قرار نداشته است. جشنواره ای که با همان ابعاد جشن گونه اش نیز همواره محملی برای حضور و تریبونی برای بیان نظرات و تضارب آرا بوده و به عنوان مامنی برای اهالی […]


(۷) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «جنگل پرتقال»

با فضای مدرسه آغاز می شود و معلمی تندخو که برای گرفتن مدرک فارغ التحصیلی اش  بعد از سالها به دانشگاهی وارد می شود که در رشته ادبیات نمایشی از آن فارغ التحصیل شده است، دانشگاهی در تنکابن که در سالهای دور میزبان درام عاشقانه آقای نویسنده و چالش های جدی رابطه اش بوده است. […]


(۲) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «شماره ۱۰»

فیلم با صحنه هایی از جراحت و شکنجه اسرای جنگ تحمیلی آغاز می شود و با نقشه فرار از زندان عراقی ادامه می یابد. در ابتدای فیلم چهره پردازی سنگین مجید صالحی بازیگر نقش اصلی فیلم و تصاویر زندان به سبک فیلمهای هالیوودی مواجهه با اثری متفاوت در ژانر جنگ را القا می کند که […]


«سرگیجه»ای در شبکه نمایش خانگی

دوشنبه ۲۶ دی‌ ماه در حالی نخستین قسمت سریال «سرگیجه» به صورت اختصاصی از پلتفرم نماوا پخش شد که تبلیغات محدودی از این سریال را شاهد بودیم. «سرگیجه» دومین کارگردانی بهرنگ توفیقی برای شبکه نمایش خانگی بعد از تجربه موفق ساخت سریال آقازاده است. توفیقی همچنین تجربه ساخت سریال های پرمخاطبی همچون بی همگان، افرا، […]


«سقوط»؛ کپی جذاب در شبکه نمایش خانگی

این روزها مینی سریال «سقوط» به موضوع داغ شبکه نمایش خانگی بدل شده است. پروژه ای که در سکوت کامل خبری جلوی دوربین رفت و هیچ خبر یا عکسی در زمان فیلمبرداری از آن منتشر نشده بود؛ با خروج حمید فرخ نژاد از کشور بر سر زبان ها افتاد. اولین جنجال این سریال گلایه عوامل […]


برزخی ها؛ مرثیه حسرت بار سینما

به بهانه ی نمایش فیلم مستند برزخی ها در شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران نگاهی داشتیم به این مستند بحث برانگیز جشنواره «سینماحقیقت» بهترین تعبیر برای این فیلم همان جمله ای است که سعید مطلبی دردمندانه بر زبان می آورد: «مرثیه» گذشته از بحث های ساختاری و بررسی نقاط ضعف و قوت فیلم، […]


تئاتر در تلاطم

نگاهی به احوالات تئاتر در این روزها

تئاتر به واسطه ذات زنده و پویای خود همچون جریال زندگی بسیار بیش از هر هنر دیگری وامدار شرایط زیستی و جغرافیای پیرامون خود می باشد و با کوچکترین تغییر و تحولات جامعه دستخوش تلاطم می گردد که یکی از موارد متاخر آن را در التهابات دو ماه اخیر به خوبی می توان مشاهده کرد. […]


logo-samandehi

تبلیغات

یادداشت ویژه

احیای ژانر ورزشی با «پرویز خان»

در میان انبوه ژانرهایی که سینمای ایران از آن ها محروم و یا تهی است؛ از میان فیلم های ورزشی تنها تعداد معدودی در دهه ۷۰ به یاد می آید و حالا «پرویز خان» بار دیگر نفسی تازه و جانی دیگر بر این پیکره فراموش شده می دمد. «پرویز خان» نخستین فیلم علی ثقفی است و برای اولین پروژه فیلمسازی یک کارگردان جاه طلبانه می نماید. پروداکشنی که با توجه به تاریخ و جغرافیای فیلم سنگین است و از سویی بازسازی مسابقات فوتبال نیز بر ابعاد آن می افزاید. موضوع فیلم برگرفته از واقعیت‌های تاریخ فوتبال ملی ایران در مقطعی حساس بنا نهاده شده و فیلمساز کوشیده تا ضمن وفاداری بر اصالت رویداد، به فراخور نیازهای دراماتیک مواردی را نیز در چهارچوب داستانی بر آن بی افزاید و به همین سبب با فیلمنامه ای طرف هستیم که قصه گویی را فدای واقعیت نمی کند و شاید علت اعتراض برخی چهره های ورزشی نیز همین جنبه های فرامتنی است که ثقفی در مابین روایت اصل موضوع جای داده است. در کارگردانی نیز علی ثقفی با طرح و ایده ای فکر شده ظاهر می گردد که نمود آن را می توان به شکل بارز در تصویر کردن صحنه های فوتبالی و بازسازی مسابقه تیم ملی ایران و کویت که در کشور بی طرف قطر در اسفند 1365 برگزار شد؛ مشاهده کرد. اما از همه این موارد که بگذریم آنچه «پرویز خان» را متمایز می کند انتخاب بازیگر این نقش یعنی سعید پورصمیمی است که در 80 سالگی به خوبی از عهده بازی در نقش 54 سالگی پرویز دهداری بر آمده است. پورصمیمی با قدرت و تسلط مثال زدنی خود کاراکتر دهداری را همچون موم در دست می گیرد و آن را چنان ورز می دهد که تفکیک نقش از خود بازیگر کاری سخت و حتی نشدنی است. اجرای سعید پورصمیمی مبتنی بر دریافت و درک او از یافته ها و شنیده هایش از کاراکتر بعلاوه نگاهی غریزی و شهودی برآمده از رویکرد خود اوست. در کلیت علی رغم برخی کمبودها به ویژه ضعف هایی در پرداخت کاراکترهای فرعی و یا شاخ و برگ اضافی و پاره ای خرده داستان ها؛ در این مقطع می توان از «پرویز خان» به عنوان احیا کننده ژانر ورزشی در سینمای ایران یاد کرد و حضور آن را در سینمای یکنواخت امروز ما مقتنم دانست. حضوری که با ادامه اکران آن به صورت آنلاین شاید معادلات تازه ای را در عرصه فروش به بار آورد. سینماخانه / حمید عبدالحسینی