یک فیلم که به تعبیر کارگردان و عوامل فیلم در ستایش خانواده ساخته شده است. تمرکز فیلمساز در طول فیلم هدایت جریان اثر از یک گسست و فاصله به سمت وحدت و کنار هم قرارگرفتن است و بر این مبنا عناصر، کاراکترها و وقایع را چیدمان نموده است. «در آغوش درخت» بازی های قابل قبول و باورپذیری دارد و کارگردان در انتخاب و هدایت آنها نمره مناسبی دریافت می کند به خصوص در گزینش بازیگران کودک و رهبری آن ها به عنوان نقطه محرک فیلم؛ می توان مجموعه بازیگری این فیلم را تا اینجا یکی از بهترین های جشنواره چهل و یکم دانست.
«در آغوش درخت» فیلم کوچکی است که بدون ادعا در خدمت مفهوم و انتقال پیام اش می باشد و با وجود پایان بندی مشخص و شاید قابل حدس، به سبب لحن و سر و شکل ساده و صادقانه اش می تواند مخاطب را با خود همراه سازد و حداقل برای یک مرتبه ارزش دیدن را خواهد داشت.

سینماخانه / حمید عبدالحسینی

در همین زمینه بخوانید: 

(۳۱) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «اتاقک گلی»

(۳۰) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هایپاور»

(۲۹) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کاپیتان»

(۲۸) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هفت بهار نارنج»

(۲۷) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کاپیتان»

(۲۶) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «روایت ناتمام سیما»

(۲۵) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هفت بهار نارنج»

(۲۴) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هفت بهار نارنج»

(۲۳) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هوک»

(۲۲) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

(۲۱) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

(۲۰) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «بعد از رفتن»

(۱۹) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «کت چرمی»

(۱۸) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «هوک»

(۱۷) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «چرا گریه نمی کنی؟»

(۱۶) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «پرونده باز است»

(۱۵) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»

(۱۴) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «عطرآلود»

(۱۳) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»

(۱۲) یادداشت های کوتاه از جشنواره فجر ۴۱؛ «سرهنگ ثریا»